Een willekeurig statief

Introductie

Er was ooit een moment in mijn leven waarin ik géén statief had en vond dat mijn leven pas compleet was met een statief*. Hele avonden besteedde ik aan het zoeken naar de juiste driepoot voor mij en uiteindelijk had ik mijn keuze gemaakt! Het werd een Manfrotto** met ball head en een quickrelease plate.

Helemaal gelukkig ging ik met mijn statief richting de dierentuin en kwam echt compleet versleten thuis. God wat is dat ding zwaar! Ik heb vervolgens ongeveer de helft van het statief gesloopt (op een nette, herstelbare wijze) en was weer helemaal gelukkig.

Foto’s maken van slakken of een olifanten ging prima en ik kwam met uitstekende foto’s terug, scherper omdat mijn camera aanmerkelijk minder bewoog. Maar, mijn andere liefde, insecten fotograferen was bijna niet te doen met een statief, als je klaar was met alles neerzetten was het insect allang gevlogen.

Toch maar geen statief?

Wat nu? Statief = scherp en je sjouwt je een breuk, handmatig = moeilijk maar bewegingsvrijheid en jouw sjouwt je niet een breuk.

Ik gebruik mijn statief nu wisselend als een-poot en drie-poot statief. Maar de eerlijkheid gebied om te zeggen dat ik hem meestal niet bij mij heb. Tenzij:

Zweefvlieg, macrofoto
Macrofoto van een zweefvlieg. Deze vlieg is nog geen centimeter groot.
  • Paddenstoelen Die krengen zitten altijd in het donker maar gelukkig bewegen ze niet heel veel. (Als ze wel bewegen zijn het geen paddenstoelen)
  • Libellen en waterjuffers Extreem moeilijk te fotograferen maar ik heb de mooiste resultaten met statief.
  • Bloemen Bewegen relatief langzaam en zijn daarmee prima te fotograferen met een statief. ’t Is wel jammer dat ze zo laag groeien. (ik weiger “dode natuur” te fotograferen)
  • Extreme macrofotografie Als je iets van héél dichtbij fotografeert is het bijna onmogelijk om dit uit de hand te doen. Moet er wel bij zeggen: “Oefening baart kunst” en heel veel geduld.

Wat belangrijk is dat je moet zorgen dat je stevig staat, ik heb hierover een en ander staan op de pagina over bewegingsonscherpte. Ik leun vaak tegen een paal, leg de lens op een hek en bij voldoende licht is een korte sluitertijd je redder in nood.

Ik heb nog nooit met een rijstzak gefotografeerd maar naar horen zeggen schijnt het een fantastisch hulpmiddel te zijn. Wat ik wel heb is een Gorillapod, ideaal om je flitser aan een boom te knopen.

Ook heeft mijn camera een behoorlijk gevoelige sensor. Wat vlooien met de instellingen maakt het gebruik van een statief minder noodzakelijk.


*Later kwam ik er achter dat hier een term voor is: GAS
**Wat je verwachte is natuurlijk een plaatje van mijn statief of een typenummer. Ik heb mijn statief al zo’n tijd niet meer gebruikt dat ik niet weet waar ik hem heb gelaten 🙂